امروزه « ذن » به عنوان یک لغت ژاپنی شناخته می شود و معنی آن در انواع تلفظ های ژاپنی و چینی و انگلیسی ، در بحر تفکر غوطه ور شدن و اندیشیدن است . ذن بر اثر برخورد جهان بینی تائوئیستها و کنفوسیونیست ها با اصول ماهایانا پدید آمده و بنابر این ظهور و بروز تمایلات خیلی نزدیک به ذن را می توان پس از فراهم آمدن سوتراهای بزرگ ماهایانا در چین دید که این کار توسط راهب و مدرس هند کومباراجیوا صورت گرفت . ذن یک تدریس اخلاقی نیست و از آنجا که از دگماتیسم پرهیز می کند ، نیازی نیست حتما به آن باور داشته باشی . یک مسیر معنوی واقعی، به مردم نمی گوید چه چیز را باور کنند ، بلکه به آنها درست اندیشیدن را می آموزد ؛ذن اجباری بر نظریه های متافیزیکی ، آداب و رسوم یا تمرکز کامل بر تمرینات ذهنی دادن ندارد . ذن بسیار ساده است ، در واقع خیلی ساده است و همین است که گاهی درک آن را دشوار می کند !ذن راهی ست برای رها کردن خویش از همه ی نقاب ها و نقش هایی که به اشتباه برای شخصیت واقعی خود در اجتماع به وجود آورده ایم !