تاریخچه

در کوه‌های آند در سرزمین آفتاب درخشان هزاران سال پیش، از زمین سربرآوردم و کوه‌ها و دشت‌های بی‌انتها را با گل‌هایم در شب‌های تاریک ستاره‌باران کردم و بذرم را در سرزمین پرو پراکندم. باد رایحه‌‌ام را با خود به دشت‌های دور برد و زمین پرو از رایحه‌ام سرمست شد. آنگاه مردم همچون گنجی پنهان مرا کشف کردند و مرا شگفتی پرو «Marvel of Peru» نامیدند. زان پس مردمی از هر سرزمین که گذرشان به پرو می‌افتاد، مشتاقانه به دیدنم می‌آمدند و من سخاوتمندانه از وجودم به آنها بذر می‌بخشیدم. و اینگونه بود که مردی بازرگان مرا همچون تحفه‌ای نایاب به قاره آسیا برد و در سفرش به ایران مرا همچون مرواریدی سیاه به شاه عباس هدیه داد و سپس من در اصفهان ماندم. از آن زمان تا کنون چند قرن می‌گذرد و سرنوشت من آنچنان با اصفهان گره خورده که خود را بومی اصفهان می‌دانم. هم اکنون ای مسافر، ای عابر شبگرد تابستان‌های داغ، هر زمان از کوچه های اصفهان گذر می‌کنی اگر با چشم دل به حاشیه پیاده‌روها به باغچه‌های پرگل پشت دیوارهای آجری حیاط خانه‌های قدیمی که تن به آفتاب داغ تابستان داده‌اند نگاه کنی، مرا می‌بینی که بی‌تابانه در انتظار غروب آفتاب مانده‌ام تا رنگین‌کمانی زیبا از گل‌های شیپوری‌ام در شب‌های داغ باز ‌کنم، مرا که دانه‌ام را به سلامت از وادی گرما و سرما عبور داده‌ام و به گل نشسته‌ام. تا عابر کوچه‌های اصفهانی لحظه‌ای درنگ کند، به تماشایم بنشیند، به زیبایی‌ام خیره شود و از این هستی پر راز و رمز به شگفت درآید.