18 April 2019
هادی میرمیران را نباید یک معمار تنها بلکه یک اندیشمند با کوله باری از معماری اندیشی دانست. میرمیران در ۲۳ اسفند ۱۳۲۳ در شهر قزوین به دنیا آمد و با درجه عالی از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته مهندسی معماری فارغالتحصیل شد.در دفتر فنی شرکت ملی فولاد ایران در طول سالهای ۱۳۴۳ تا سال ۱۳۵۷ فعالیت نمود. از سال ۱۳۵۸ یعنی پس از انقلاب در شرکت خانهسازی ایران (اصفهان) با عنوان مدیر طراحی پروژههای شهرسازی را بهپیش میبرد. سپس شرکت مهندسان مشاور نقش جهان-پارس را در سال ۱۳۶۴ به همراه گروهی از همکارانش تأسیس کرد. هادی میرمیران چهار دهه فعالیت حرفهای کرد و تا روزهای آخر زندگی خویش در همین شرکت مشغول به فعالیت بود. ایشان دارای فعالیتهای دیگری نیز ازجمله آموزش بودند که ازجملهی این فعالیتها میتوان مدرس مدعو معماری، دانشکده هنر و معماری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران، ۱۳۷۱ تا ۱۳۸۵، مدرس مدعو معماری، دانشکده معماری، دانشگاه علم و صنعت ایران، ۱۳۶۹ تا ۱۳۷۵ و مدرس مدعو معماری، دانشکده معماری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد شیراز و همدان از سال ۱۳۷۵ تا ۱۳۸۵ را نام برد. آثار هادی میرمیران دارای ویژگیهای منحصربهفردی بود که ازجملهی آنها میتوان رهایی از قید «فرمها و الگوها» ی گذشته و درعینحال حفظ روح معماری کهن ایران با روشهای نوین طراحی را نام برد. همچنین توجه و تأکید بر «زمینه» و «تاریخ»، باهدف احیای فرهنگ ایرانی ـ اسلامی، ایجاد پیوند و بهرهگیری از میراث گذشته حرکتی مستمر از «صورت» به «معنی»، یا از «فرم» به «مفهوم»، توجه و تأکید بر «فضا» بهعنوان جوهر اصلی و مهمترین موضوع معماری و تکیه بر الگوها و فرمهای تاریخی از ویژگیهای مهم آثار ایشان میباشد.
فعالیت های این هنرمند را می توان در موارد زیر دانست؛
مشاور برگزیده وزارت مسکن و شهرسازی بهعنوان بهترین مشاور شهرسازی – ۱۳۷۰
جایزه اول در مسابقه شرکت خانهسازی ایران برای «مجتمع ایل گلی تبریز»- ۱۳۷۱
مقام اول (جایزه آبادی) در مسابقه برگزارشده توسط مرکز مطالعات و پژوهشهای معماری و شهرسازی برای «طرح احیاء مجموعه کریمخانی شیراز» -۱۳۷۲
مقام اول در مسابقه برگزارشده توسط مرکز مطالعات و پژوهشهای معماری و شهرسازی ایران برای «طرح آمادهسازی اراضی شهر جدید بهارستان»-۱۳۷۲
جایزه نخست و مقام اول در مسابقه فرهنگستانهای جمهوری ایلامی ایران- ۱۳۷۳
جایزه نخست و مقام اول برای طرح موزه مرکز اسناد ریاست جمهوری، رفسنجان-۱۳۷۳
جایزه نخست و مقام اول در مسابقه طراحی بدنه شرقی چهارباغ اصفهان-۱۳۷۴
جایزه دوم در مسابقه طرح ساختمان کتابخانه ملی ایران- ۱۳۷۴
تقدیرنامه افتخار (HONORABLE MENTION) بهعنوان طرح برگزیده در مسابقه بینالمللی برای طرح کتابخانه ملی شورای شهر کانسای- کان ژاپن- ۱۳۷۵
رتبه اول در مسابقه طراحی ساختمان استانداری تهران-۱۳۷۵
طرح برتر در مسابقه طراحی ساختمان جدید وزارت نیرو- ۱۳۷۵
لوح تقدیر طرح برگزیده اولین جشنواره مهندسی ساختمان برای طرح بهسازی و نوسازی میدان کهنه و مسجد جامع عتیق اصفهان- ۱۳۷۵
لوح تقدیر طرح برگزیده اولین جشنواره مهندسی ساختمان برای طرح موزه ملی آب ایران- ۱۳۷۵
رتبه اول در مسابقه طراحی ساختمان جدید بانک توسعه صادرات ایران- ۱۳۷۶
رتبه اول در طرح اتصال مجموعه حرم حضرت رضا (ع) به بافت اطراف- ۱۳۷۷
طرح برگزیده در مسابقه بینالمللی طرح موزه تاریخ کالیفرنیا، فرزنو- ۱۳۷۸
دریافت نشان معماری ایران (استاد پیرنیا) در اولین دوره- ۱۳۷۹
طرح برگزیده در مسابقه طرح سفارت جمهوری اسلامی ایران در برلین-آلمان-۱۳۷۹
کسب مقام دوم جایزه بزرگ معمار ۱۳۸۰ برای اثر مجموعه ورزشی رفسنجان
طرح برگزیده در مسابقه طرح خانه مولانا تهران-۱۳۸۰
طرح برگزیده در مسابقه مرکز همکاریهای فناوریهای ریاست جمهوری تهران- ۱۳۸۰
لوح تقدیر رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام حجتالاسلام هاشمی رفسنجانی برای مجموعه ورزشی رفسنجان – ۱۳۸۰
لوح تقدیر جامعه مهندسان مشاور ایران، برای شناسایی و معرفی معماری ایران- ۱۳۸۰
برنده جایزه مهراز- ۱۳۸۱
انتخابشده بهعنوان پیشکسوت معماری توسط سازمان نظاممهندسی ساختمان کشور- ۱۳۸۱
کسب مقام اول جایزه بزرگ معمار ۱۳۸۲ برای اثر کانون وکلای دادگستری مرکز
رتبه دوم در مسابقه بزرگ طرح مجموعه آتی سنتر- تهران- ۱۳۸۲
دریافت لقب شهروند افتخاری اصفهان- ۱۳۸۳
دریافت لوح تقدیر و تندیس از جامعه مهندسان مشاور ایران- ۱۳۸۳
دریافت نشان درجهیک فرهنگ و هنر از ریاست محترم جمهوری وقت – ۱۳۸۳
تقدیرنامه افتخار (HONORABLE MENTION) بهعنوان طرح برگزیده در مسابقه بینالمللی طرح ساختمان اجلاس کشورهای اسلامی در جده- عربستان – ۱۳۸۴
دریافت نشان معماری ایران از انجمن مفاخر معماری ایران-