فیلم Green Book «کتاب سبز» با بازی بی نظیر زوج ویگو مورتنسن و ماهرشالا علی را میتوان بهترین نمونه سال ۲۰۱۸ در بین آثاری با تم نژاد پرستانه دانست. در سال ۲۰۱۸ فیلمهای نسبتا زیادی را شاهد بودیم که به موضوع نژاد پرستی پرداختند. فیلمهایی که غالبا از اهمیت این موضوع به عنوان مسئلهای که بعد از گذشت سالیان دراز هنوز هم حل نشده باقی مانده است سخن میگویند. نمونههای صریحی همچون Blackkklansman، The Hate You Give و If Beal Street Could Talk. نکتهای که درباره چنین فیلمهایی بسیار به چشم میآید، میزان توانایی قصه گویی و خلق درامی است که بتواند در درجه اول ما را به عنوان مخاطب درگیر روایت فیلم کرده و سپس در لایههای پنهان قصه، نقدهایی به نگاه نژاد پرستانه وارد کند. اما اتفاقی که غالبا در این گونه فیلمها میافتد که میتواند بسیار آزار دهنده و کسل کننده باشد، تبدیل شدن فیلم به یک بیانیه یا خطابه است. به گونهای که گاهی این سوال برایمان مطرح میشود که چرا فیلمساز به جای ساختن فیلم، حرفهایش را در قالب یک بیانیه به چاپ نرسانده است؟ وقتی قرار است موضوعی را از طریق مدیوم سینما بیان کنیم، باید به زبان سینما سخن بگوییم. به نوعی فارغ از اغراق در احساسات و دیالوگهایی که صراحتا زیرمتن فیلم را رو به دوربین فریاد میزنند، باید بتوانیم داستان روایت کنیم و شخصیت بسازیم.
منبع : سایت زومجی